Diagnozowanie endometriozy u dzieci i młodzieży

Proces diagnostyczny u pacjentek, które nie rozpoczęły współżycia ma istotne ograniczenia. Można podjąć próbę badania przezpochwowo (bo czasami błona dziewicza jest rozwinięta w minimalnym stopniu i nie stanowi fizycznej bariery) lub wykonać USG i badanie ginekologiczne przezodbytniczo (jest ono wtedy bardzo zbliżone do badania przezpochwowego).

Decyzja o takich formach badania jest zawsze podejmowana wspólnie z opiekunem prawnym i z samą pacjentką. W większości przypadków podejmujemy decyzję o odstąpieniu od tej formy badania ze względu na stres i dyskomfort dla młodej pacjentki.

W takich sytuacjach mamy kilka alternatyw, które zależą od stopnia nasilenia dolegliwości oraz skuteczności dotychczas zastosowanego leczenia.

W części przypadków podejmiemy decyzje o leczeniu empirycznym i włączymy leki z założeniem, że pacjentka może chorować na endometriozę, nawet bez jej 100% potwierdzenia, wykonując równolegle badanie USG przez powłoki brzuszne (tu możemy wykryć jedynie duże zmiany – drobne ogniska będą pominięte).

W innych przypadkach będziemy zlecać inne badania obrazowe – np. MRI, które pomogą nam w postawieniu trafnej diagnozy i wykluczeniu innych patologii miednicy mniejszej. 

W przyszłości, dobrze opracowane i zweryfikowane nieinwazyjne testy biochemiczne będą kolejnym narzędziem potwierdzającym obecność tej choroby i ułatwiającym wstępną diagnostykę endometriozy.

30.12.2024